Vatandaş hizmet için dert yanar. Vatandaş, dolandırılır, elektriği kesilir, suyu kesiler, yolu bozulur, herhangi bir devlet kurumunda problem yaşar, belediyeden istediği hizmeti yeterince alamaz. Bunlara ses olabilecek bir mecra arar. Bunun için gazetecileri arar. Basın mensupları da güçleri yettiğince bir kontrol mekanizması görevi görerek bunları araştırdıktan sonra haberini yapar ve kendi mecrasında paylaşır.
Ama olayı gidip görüp araştırmak oldukça meşakkatlidir. Bunun için en başta ciddi bir ekonomik güç gerekir. Daha sonra gazetelerin saha muhabirleri olmalıdır. Sahadan edindiği bilgileri haberleştirmek için muhabiriniz olmalı. Muhabirinizin olduğu yerde siz de varsınızdır. Araştırmacı gazeteciliğin temel taşı saha muhabiridir. Yani gazeteciliğin temeli muhabirdir.
Ama son yıllarda kurumların sosyal medyaları aktif kullanmaları, gazeteciliği çok basite indirgedi. Herkes bir internet sitesi açarak Belediye, valilik, kaymakamlıkların sosyal medyalarından geçilen 2-3 cümleyi haberleştirerek oturduğu yerden gazetecilik yaptığını sanıyor. Bunlar aslında mesleğe ihanet ettiği gibi bu mesleğin prestijini de yerle bir ediyor. Araştırılmadan, emek sarf edilmeden yazılan yazı ilkokulda yazılan kompozisyon yazısı gibidir. Çünkü kelime dağarcığınız o yazılan 2 cümleden ibaret olacaktır. Vazlası tekrara girmekten başka bir şey değildir. Mardin’de de bu türevde siteler çoğalmaya başladı. Haber sitelerine baktığınızda vali, ve kaymakam ziyaretleri ve gelen bültenlerden başka haber göremezsiniz. Yani halk yararına, halkın sorunlarının yansıtıldığı bir haber göremezsiniz.
Araştırmacı gazeteci gizlide kalmış olayları gün yüzüne çıkararak olayları farklı boyutlara taşıyabiliyor. Araştırmacı gazeteciler sayesinde sistemlerde olan hatalar gün yüzüne çıkararak bir şeylerin düzelmesini sağlayabiliyor. İnsan düşünerek yaşar, araştırmacı gazeteci de düşünerek, fikir beyan ederek gazeteciliğin varlığını sürdürebilir.
